Επιμέλεια
Ανδρέας Ανδρεάδης
Καλησπέρα και χρόνια πολλά στους φίλους και τις φίλες του blog. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τις προβολές και παράλληλα να σας υποσχεθώ έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση ενόψει του 2019. Απόψε στο τελευταίο μου άρθρο για το 2018 που φεύγει θα ασχοληθώ με μια πληγή που αφοραά το ελληνικό μπάσκετ και δε λέει να επουλωθεί. Πριν ένα χρόνο στο άρθρο μου για τον Άρη -πάλι- είχα επισημάνει τις δυσκολίες που υπήρχαν στην ομάδα επί προεδρίας Λάσκαρη , αλλά δυστυχώς παραμένουμε στο ίδιο έργο θεατές. Μιλάω, φυσικά για το μπάσκετ του Άρη , του χιλιοταλαιπωρημένου σωματείου που αδυνατεί να σηκώσει κεφάλι τα τελευταία χρόνια , εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων και ανύπαρκτων διοικήσεων που απαρτίζονται από αχυρανθρώπους. Το αποκορύφωμα ήρθε με την βαριά ήττα από την Κύμη που έφερε τον Άρη για πρωτη φορά στην ιστορία του εντός της διακεκαμμένης ζώνης του υποβιβασμού. Τα λόγια φαντάζουν πενιχρά για να αποκαλύψουν το μέγεθος της μαυρίλας που επικρατεί στο σύλλογο της Θεσσαλονίκης. Παίχτες απλήρωτοι χωρίς αγωνιστικό εγωισμό , φτωχό σε ποιότητα ρόστερ , προπονητής χωρίς εμπειρία και διοίκηση-φάντασμα είναι τα στοιχεία που συνθέτουν τη τραγικότητα της σύγχρονης Οδύσσειας που περνά η ομάδα . Σε 11 αγώνες , ο σύλλογος μετρά 2 νίκες και 9 ήττες , αποτέλεσμα που τον βυθίζει στην ταεινωτική 13η θέση και στην Α2 κατηγορία. Το άθλημα που αποτελεί σημαία για τον Άρη ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου , μα τίποτα δε φαίνεται ικανό να αποτρέψει τη μοιραία κατάληξη. Το τελικό 75-57 της χθεσινής αναμέτρησης καταδεικνύει με τα πιο μελανά γράμματα την κατάντια και τον ξεπεσμό του συλλόγου . Οι παίχτες δέχτηκαν αποδοκιμασίες από εξαγριωμένους οπαδούς της ομάδας τόσο μετά το τέλος του αγώνα , όσο και κατά την επιστροφή τους με το πούλμαν στα διόδια των Μαλγάρων . Η κατάσταση στην ομάδα είναι ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί με τους παίχτες να παραμένουν απλήρωτοι απ' το Σεπτέμβρη και την απαγόρευση μεταγραφών (το λεγόμενο ban) να μην επιτρέπει διορθώσεις στο υπάρχον έμψυχο υλικό. Το χειρότερο απ' ολα δεν είναι οι ήττες , όσο το οτι στο DNA της ομάδος θεωρείται πλέον φυσιολογική οποιαδήποτε ήττα , με φυσικό επακόλουθο ο σύλλογος να έχει πάθει ανοσία στην άρρωστη αυτή ατμόσφαιρα και να μην αντιδρά. Χαρακτηριστικό του κακού κλίματος είναι η αδυναμία εύρεσης χορηγίων και πολύτιμων οικονομικών πόρων , γεγονός που οδηγεί τον άλλοτε αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ στην απαξίωση και την πλήρη εξαθλίωση. Ο πρόεδρος και διαχειριστής της ΚΑΕ , Δημήτρης Γουλιέλμος ( τσιράκι και αγαπητικός της πρώην προέδρου της ομάδας Τζώρτζιας Λάσκαρη) αποδεικνύεται λίγος έως και ανύπαρκτος μπροστά στα τεράστια προβλήματα και τις περιπέτειες που διατρέχει το μπασκετικό τμήμα. Για του λόγου το αληθές , δείτε την παρακάτω φωτογραφία από τη συνάντηση του προέδρου της ΚΑΕ με τον Γιάννη Ιωαννίδη και το προπονητή της ομάδας Γιάννη Καστρίτη με το Δημήτρη Γουλιέλμο να νομίζει πως βρίσκεται σε κάποια προπόνηση , ξεχνόντας τη σοβαρότητα των στιγμών που περνά η ομάδα συζητώντας σε χαλαρό ύφος με το ''Ξανθό''.
Ο Άρης εδώ και χρόνια έχει γίνει βορά καφενειακών τύπων που ούτε για καφέ δεν κάνουν , δείχνοντας ότι έχει παραδοθεί αμαχητί στη μοίρα του. Ο κύριος Ιωαννίδης (παλιά δόξα ως προπονητής και παίκτης του Άρη) ευχήθηκε καλή χρονιά στους διοικούντες του συλλόγου. Παρών στο ραντεβού ήταν και ο Χάρης Παπαγεωργίου , μέλος του Δ.Σ του μπασκετικού τμήματος και όργανο της οικογένειας Λάσκαρη. Ο ''ατσαλάκωτος'' ζεν πρεμιέ του Άρη (τρομάρα του) Χάρης Παπαγεωργίου με δηλώσεις του κατά καιρούς σε δημοσιογράφους παίζει το ρόλο του πυροσβέστη , με σκοπό να κατεστείλει την οργή και την απογοήτευση εκατοντάδων χιλιάδων φίλων του αυτοκράτορα.
Δυστυχώς , η ομάδα έπεσε στα χέρια απατεώνων που καπηλεύονται το όνομα και την ιστορία του Άρη και μικραίνουν μέρα με τη μέρα το μέγεθος του συλλόγου για να κερδίσουν κάποια λεπτά δημοσιότητας και μόνο. Η ομάδα χρειάζεται κομάντος επικύνδυνων αποστολών για να μπορέσει να αποφύγει το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού.Γι' αυτό το λόγο , θα ταν απαραίτητη ως και καταλυτική η συνεισφορά ανθρώπων που στο παρελθόν πρόσφεραν στην ομάδα , όπως του Στηβ Γιατζόγλου, του Νίκου Γκάλη και του Βαγγέλη Αλεξανδρή. Ας μη ξεχνάμε πως μαζί με τον Παναθηναικό , είναι η μοναδική ομάδα που δεν έχει υποβιβαστεί ποτέ στην α2 κατηγορία. Τα παιχτάκια αυτά - που κάτω από άλλες συνθήκες δε θα πέρναγαν ούτε έξω απ' το Αλεξάνδρειο - καλούνται να σταθούν όρθιοι και να θυμηθούν επιτέλους σε ποια ομάδα παίζουν , ώστε το καράβι που λέγεται Άρης να μην έχει τη τύχη του Τιτανικού. Οι επόμενοι αγώνες φαντάζουν τελικοί για το σύλλογο και κανείς δε θέλει να σκέφτεται το σενάριο υποβιβασμού , κάτι που θα σημάνει το τέλος μιας εποχής όχι μόνο για τον Άρη άλλα και για το ελληνικό μπασκετ. Καλό βράδυ και ευτυχισμένο το νέο έτος με υγεία , ευτυχία και αγάπη.
